Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Άη Γιάννης Κόφινα

Κατεβαίνοντας το βουνό από τα Καπετανιανά


Ο Άι Γιάννης από ψηλά



Λόγω της συνεχούς ανύψωσης του εδάφους,
 αυτό που παλιά ήταν βυθός της θάλασσας
τώρα βρίσκεται ψηλά στο λόφο...

...σχηματίζοντας παράξενα πετρώματα...

...και πολλές μικρές σπηλιές.


Στο βάθος η σπηλιά του Άι Αντώνη

Στο βάθος της σπηλιάς. Η πέτρα με τη μορφή
του αγίου Αντωνίου.

Οι σταλαγμίτες είναι κατάγραφοι με ονόματα
προσκυνητών. Αυτά του προηγούμενου αιώνα μόλις
που διακρίνονται.
Δεξαμενές νερού που στάζει από την οροφή της
σπηλιάς.
Από την εικονογράφηση του μικρού ναού έχει 
σωθεί ένα μικρό κομμάτι, άριστο δείγμα κρητικής
μεσαιωνικής ζωγραφικής, έργο ψυχής, αφημένο να 
καταστραφεί κι αυτό από την υγρασία. 

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Φαράγγι του Μεσονα


Υπάρχει ένα πετρόχτιστο μονοπάτι που
ανεβαίνει στο βουνό

Τα μπάζα χρησίμευσαν 

Ερείπια ναού


Στους τοίχους είχαν χτίσει...

μεγάλα κοχύλια.

Το χωριό Καβούσι






Έρημος οικισμός







Το αρχαιότερο ελαιόδεντρο της Μεσογείου
(3000 ετών)














Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Αλμυρός Ηρακλείου

Δυτικά της πόλης του Ηρακλείου ρέει ο Αλμυρός
ποταμός που πηγάζει από τη γη και 
σχηματίζει έναν υδροβιότοπο.

Δίπλα από την πηγή ξεκινάει το μικρό φαράγγι της Κέρης 
ή Ποροφάραγγο ή των τριών εκκλησιών.






Λένε ότι λίγοι τολμούν να διανυκτερεύσουν εδώ

Δυστυχώς τα μπάζα είναι μέρος του τοπίου




Το Βουλισμένο Αλώνι